மழைக்காதலன் - தமிழ் கவிதைகள் 

எங்கே இருக்கிறாய் என் தோழா போஸ். நம் நாட்டின்மீது மறுமுறை போர்ப்படை அமைக்க வேண்டும்.. மறுபடியொரு யாத்திரை போகவேண்டும் ஆனால், காந்திகூட...

நினைவுகள், நீங்காது நெஞ்சில் கனவுகள் கண்ணீரில் கரையாது கொஞ்சம் வலி தேக்கி விம்ம, ஏதோ தேடல் அன்பின் ஆழியில் துவக்கமாய் வந்தாய் நீ...

இல்லாமையில் ஓரணு வெடித்து ஆயிரம் கோடி ஆண்டுகள் உயிர் போற்றும் அண்டத்தில் ஒரு நொடி வாழும் அர்ப்பண் நீ … அரை நொடியில் தேனீயின் சிறகடித்தல்...

கண் விழித்தேன் புதிய நாளில் ஒரு விந்தையான உலகில்... விலை கொடுத்து விண்மீனை ரசிக்கும் வேலைப்பளுவில் வியர்த்த மனிதன்... இலைகளை மட்டுமே...

உன் உடை அவிழும் உன் இடை அணையும் நேரத்தில் கைகள் பிணைப்பாகும் உடலிரண்டும் இணைநாகமாகும் விரியும் உன் மலரில் என் தேன் ஒழுகும் மோகத்தின்...

எல்லாவுமாய் ஏதுமற்ற உறவின் பெயர் வரம்பில் இல்லாத காதல் வளர்தலின் பரிணாம மாற்றம் உறவுக்கும் இருக்கட்டுமே இணையாகவும் துணையாகவும் இளம் காலை...

வாழ்வில் தடுமாறிய தடம் தேடிய நாட்கள் கதிரவன் மலைதேடும் நேரம் தேடிக்கடந்த தருணங்கள்… இரவின் மடியில் மனதின் பாரம் அழுத்த, மூடிய கண்களின்...

நேற்றைய சொப்பனங்கள் இன்றைக்கு வெறும் நினைவுகளாய்! மாற்றங்கள் பல, எண்ணங்களில்; செயல்களில்; வெறுமனே ஒளிரும் வெளித்தோற்றங்களில்... நேற்றைய...

அந்திபோழுதினில் திங்கள் மறைய இருள் சூழுதல் கண்டு கரைந்தரும் உளரே மாயும் காலம் செவ்வானம் ரசித்தவரும் உளரே. ஒற்றை நாள் வாழும் மலரினை சில...

ஒன்றிரண்டு இல்லையடி ஓராயிரம் அகம் அடக்கிய ஆசைகள்.. அன்பும், அறிவும் கொடுத்தது கொஞ்சம் காதலும் காமமும் கொடுத்தது கொஞ்சம்.. கொண்டதெல்லாம்...

புறமே பொன் திளங்கும் பொய் வேஷம் பூசி அகத்தே ஆந்தைபோல், கன்னியின் கூந்தல் கருமை தோற்கும் இருளில் சிக்கும் இரைதன்னை காத்திருக்கும் மனித...

அவள் கண்கள் எழுதிய கதைகளினூடே அடிவைத்து அலைபாயும் சில்லிட்ட சிறு இதயம்... தன் குடில் விட்டு வெள்ளிச் சாரல் நிறை வானம் நோக்கி... தன் குறை...

எனகென்னவோ மதமும் கடவுளும் தேவையற்ற அலங்காரங்களே தன் வசதிகேன்று ஒரு கடவுள்... ஒரு கதை... ஆயிரம் ஆண்டாய் தலையில் தூக்கி ஒரு கூட்டம்…...

பகல் முழுதும் படர்ந்த பகலவன் மாலையில் மென்மையாய் மாற.. முற்றத்தில் முத்தமிட்டு கொஞ்சும் காதல் பறவைகளின் கொஞ்சலினூடே நேற்று மலர்ந்த மலரின்...

நிழலொத்து நடந்தேன், உந்தன் நினைவுகளில் நிலையாய் வாழ்ந்திட... விரல்பற்றிக் கொண்டேன், விழும் வான் மழையில் திளைத்தாடிட... காதல் கொண்டேன்...

நெஞ்சங்கூட்டில் சாய்ந்துறங்கும், அவள் உறக்கம் துடிப்பிலும் கலையாது, மென் காற்றின் தாளத்தில் சுவாசமடக்கி... காதலர் மோகமற்று.. கருவறைக்...

ஆழியில் குளித்த அவள் ஆடை, மின்னும் அங்கம் சேர்த்து அழகென்ற சொல்லுக்கொர் அர்த்தமொன்று புதிதாய் சேர்த்ததுவே… அவள் காதல் பாதமும் அங்கம்...

நித்தம் வன் ஜுவாலையாய் இதயத்தசைகளை நொடிவிடாது பொசுக்கி ஒரு பொறித்தீ யாகக்கினியாய் சுயம்புகொண்டு, வான்வாழ் முக்கண்ணன் மேனி பூச அக்கினி...

விளையாட்டாய் பள்ளியில்மரநிழலில் கதை பேசும்போதும்.... வகுப்பறையில் மெய்மறந்துநின்முகம் நோக்கியிருந்தபோதும்... குடைக்கீழ் மழைத்துளி வருடிய...

ஒற்றைத் தருணத்தில் உயிரிரண்டு கலந்து மேனி இரண்டில்லை என்றாகி சுழலும் உலகம் தொடர்பிலனதாகி காதலில் கட்டிழந்து இறுகும் அணைப்பினிலும்...